25Η
ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ: ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
<<Θέλω
να ουρλιάξω ! Να βγάλω την οργή που με πνίγει-τη δική μου και όλων των γυναικών
κοριτσιών, αγοριών….…...που έχουν κακοποιηθεί και έχουν στερηθεί ακόμα
και το δικαίωμα να είναι οργισμένοι γι’αυτό.>> (Απόσπασμα από το βιβλίο της Δήμητρας Πατρικαράκου,
Βεβήλωση: Μια αληθινή ιστορία κακοποίησης,
εκδόσεις Αρμός).
Πόνος, οργή, φόβος,
απογοήτευση, ντροπή είναι μερικές από τις λέξεις που μας έρχονται στο μυαλό,
διαβάζοντας το παραπάνω απόσπασμα. Λέξεις που βρίσκονται βαθιά ριζωμένες στο
μυαλό και στην ψυχή εκατομμυρίων γυναικών στον κόσμο που έχουν κακοποιηθεί και
υποστεί κάποια μορφή βίας.
Η
Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, με απόφασή της στις 17 Δεκεμβρίου 1999, ανακήρυξε την
25η Νοεμβρίου ως Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών για
να αναδείξει ένα σοβαρό πρόβλημα που λαμβάνει χώρα σε όλο τον πλανήτη. Η ημέρα
αυτή είχε καθιερωθεί ήδη από το 1981 από γυναικείες οργανώσεις, σε ανάμνηση της
βάρβαρης δολοφονίας των τριών αδελφών Μιραμπάλ, πολιτικών αγωνιστριών από την
Δομινικανή Δημοκρατία.
Η βία
κατά των γυναικών αποτελεί μία από τις πιο διαδεδομένες παραβιάσεις των
ανθρώπινων δικαιωμάτων στον κόσμο και τείνει να πάρει διαστάσεις μάστιγας.
Πρόκειται για ένα παγκόσμιο φαινόμενο, του οποίου οι εκφάνσεις είναι πολλαπλές,
αλληλένδετες και διαφέρουν ανάλογα µε το κοινωνικό, οικονομικό, πολιτιστικό και
πολιτικό πλαίσιο των κοινωνιών. και εάν για τις αναπτυσσόμενες χώρες αποτελεί
κοινό τόπο λόγω του πολιτισμικού υπόβαθρου, στις αναπτυγμένες κοινωνίες του
δυτικού κόσμου αποτελεί μια καλά κρυμμένη αλήθεια που δεν θέλουμε να
παραδεχθούμε.
Σύμφωνα
με έρευνα του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας για το 2013 το 35% των γυναικών παγκοσμίως
έχουν υποστεί σωματική ή σεξουαλική κακοποίηση, ενώ σε ορισμένες εθνικές
μελέτες το ποσοστό αυτό ανέρχονταν στο 70%. Το ίδιο σοκαριστικά είναι τα
αποτελέσματα Πανευρωπαϊκής Έρευνας για τη βία κατά των γυναικών από τον
Οργανισμό Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά το τρέχον έτος.
Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι 13 εκατομμύρια γυναίκες στην Ε.Ε. ηλικίας 18-74 ετών έχουν πέσει θύμα σωματικής βίας
και 3,7 εκατομμύρια έχουν υποστεί σεξουαλική βία. Παράλληλα, το ήμισυ των
γυναικών (53%) αποφεύγουν ορισμένες καταστάσεις ή κάποια μέρη από φόβο μήπως
υποστούν σωματική ή σεξουαλική κακοποίηση.
Βλέποντας,
τα παραπάνω στοιχεία δεν μένει παρά να αναρωτηθούμε γιατί; Γιατί, εν
έτει 2014 εκατοντάδες χιλιάδες γυναίκες συνεχίζουν να κακοποιούνται σωματικά
και ψυχολογικά στο σπίτι, στο δρόμο, στο σχολείο, στο χώρο εργασίας από τον
σύντροφο/σύζυγο, πατέρα, αδελφό, συγγενή, εργοδότη, έμπορο λευκής σαρκός…..
Η βία
κατά των γυναικών έχει δομηθεί και αναπαραχθεί πάνω στις άνισες ιεραρχικές
σχέσεις εξουσίας μεταξύ των δύο φύλων και παρά την κοινωνική πρόοδο σε πολλούς
τομείς θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου, παραμένει ένας σθεναρός φαύλος
κύκλος, κυρίως λόγω των στερεοτύπων που υπάρχουν. Οι διακρίσεις που υφίστανται
οι γυναίκες λόγω των τελευταίων τις εμποδίζει να ασκήσουν επαρκώς τα δικαιώματά
τους στο κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό πεδίο με αποτέλεσμα να γίνονται
ευάλωτες και περισσότερο εκτεθειμένες στη βία. Επιπλέον, γίνεται επίκληση εθιμικών,
παραδοσιακών και θρησκευτικών αξιών για να δικαιολογηθεί η βία που έχει ως θύματα
τις γυναίκες. Έτσι λοιπόν, πολλές γυναίκες-θύματα κακοποίησης αρνούνται να
μιλήσουν ή έστω δεν μιλούν ανοιχτά, καταγγέλλοντας το πρόβλημα είτε από ντροπή
είτε από φόβο, πόσο μάλλον όταν δεν υπάρχει ένα καλά οργανωμένο πλαίσιο από την
πλευρά της κοινωνίας και της πολιτείας.
Όλοι μαζί
λοιπόν πρέπει να αποκηρύξουμε τη ντροπή που επιβάλλεται κοινωνικά στα θύματα
κακοποίησης και να τα ενθαρρύνουμε να σπάσουν τη σιωπή τους, ενώ ταυτόχρονα
πρέπει να συμβάλλουμε στη δημιουργία ενός κατάλληλου υποστηρικτικού περιβάλλοντος
τόσο σε κοινωνικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο. Παράλληλα, πρέπει να καταρρίψουμε
οριστικά τα στερεότυπα που έχουν δημιουργηθεί ανάμεσα στα δύο φύλα, να
αμφισβητήσουμε την κουλτούρα των «διακρίσεων» και να ασκήσουμε πίεση με σκοπό
τη δημιουργία ολιστικών δημόσιων πολιτικών που θα έχουν ως στόχο την προώθηση
της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών, καθώς και την καταπολέμηση των
διακρίσεων.
Η
βία κατά των γυναικών είναι ένα πρόβλημα που μας αφορά όλους. Εκτός από τις σοβαρές συνέπειες επί της σωματικής
και της ψυχικής υγείας των θυμάτων, η βία κατά των γυναικών έχει σημαντικό
οικονομικό κόστος εξαιτίας της παροχής υγείας και υποστήριξης των κακοποιημένων
γυναικών και των παιδιών τους, καθώς και της προσαγωγής των δραστών στη
δικαιοσύνη. Επίσης, επιφέρει σημαντικές κοινωνικές επιπτώσεις που προκύπτουν
από τη μεταβίβαση της βίας από γενιά σε γενιά. Το πρόβλημα αυτό, συνεπώς,
συμβάλλει στο να γίνονται φτωχότερες όχι μόνο οι ίδιες και οι οικογένειές τους,
αλλά ταυτοχρόνως οι κοινότητες, οι κοινωνίες και οι χώρες τους. Ως εκ τούτου, η
βία κατά των γυναικών αποτελεί εμπόδιο στην ανάπτυξη και στην εδραίωση της
δημοκρατίας, με αποτέλεσμα τελικά να γινόμαστε πιο φτωχοί κοινωνικά, πολιτισμικά
και ηθικά.
Για παροχή υποστήριξης και βοήθειας μπορείτε να καλείτε
στην εικοσιτετράωρη τηλεφωνική γραμμή SOS 15900 ή να αναζητήσετε πληροφορίες
στην ιστοσελίδα www.womensos.gr
Το στέλεχος του
Γραφείου Διαμεσολάβησης
Τσικρικά Σοφία
Οι Δομές Γραφείο Διαμεσολάβησης,
Τράπεζα Χρόνου, Κοινωνικό Παντοπωλείο και Κοινωνικό Φαρμακείο λειτουργούν στα
πλαίσια του Δικτύου Άμεσης Κοινωνικής Παρέμβασης Περιστερίου το οποίο
εντάσσεται στο Πρόγραμμα «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού» του Υπουργείου
Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας που συγχρηματοδοτείται από το
Ευρωπαϊκό Κοινοτικό Ταμείο και από Εθνικούς Πόρους στο πλαίσιο του «ΕΣΠΑ
2007-2013».
Καλούμε όλες και όλους όσοι επιθυμούν να συνδράμουν
σε αυτήν την προσπάθεια αλληλεγγύης και ανθρωπιάς να έρθουν σε επικοινωνία με
το Δίκτυο Άμεσης Κοινωνικής Παρέμβασης Περιστερίου στο τηλέφωνο 210-577.1176 και
στην ηλεκτρονική Διεύθυνση www.domesperisteri.gr 